Konu: Geri: Hepsi Senden Kalmaydi Bende Paz Ocak 18, 2009 8:21 pm
Ben, seni görmek için sınırlarımı zorlarken, senin umursamamandan, alaycı konuşmalarından, ya da senden vazgeçerim diye korkup önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım...
Ben, hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı davranmamıştım oysaki., Severdim özgürlüğümü, asi olmayı, bir bardak suda fırtınalar koparmayı, kimseye hesap vermemeyi... Bir bunları severdim bir de seni sevdim... Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim....
İlk defa biri benden hesap sorsun istedim, bir açıklama beklesin.. Bu biraz açık değil mi ya da "Hayır bir yere gitmiyorsun,evde oturuyorsun" dan başka bir şeydi bu... Beni sorgula, duygularımı sorgula istedim. Olmadı...
Ne kadar da kolaydım senin için, ne kadar da zahmetsiz... Tabiiki, bocalardın, emindin düzgün insan olduğumdan hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün.. emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden..
Nedenleri, niyeleri merak etmedim hiç, inan etmedim... Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim,onu merak ettim.. Benim için ne düşündüğünü, beni nasıl gördüğünü,sendeki beni merak ettim...
Artık hayal kurmuyorum,şimdi tekrar başlasak da, yalnızlığı paylaşsak da sana gönlümü açabilir, gözüm kapalı güvenebilir miyim sanıyorsun?
Şimdi artık tek başımayım... Hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın.. iki kişilik kocaman bir boşluktansa sensizliği ve yalnızlığı tercih ediyorum ve Emin ol şimdi daha mutluyum hemde çok...
Konu: Geri: Hepsi Senden Kalmaydi Bende Paz Ocak 18, 2009 8:22 pm
Gönlümdeki deli fırtınaları sana anlatamam Haykırsam içimde bitkin düşer senliğim Kaldırıp atsam bu yüreği Sevmeyi sende öğrendiği gibi Senin katilinde olurum... Ben çekip gitmelerin sahibiyim Yaban güllerinin dikeni... Ben bu dünyanın yabancısı... Ellerimde kanlı cesedi ölümümün Hadi gül ne duruyorsun! Ben yaşamadan öldüm sende Hadi Gül! Herşey basit herşey aynı... İstesem bir sözümle yıkardım sahte dünyanı başına... Ama yürek kaldırmaz bizde... Biz severken ölürüz... Aslında bunları sana yazarken gülüyorum biliyor musun Hem de sana acı acı yaslarımı bıraktım... İhanetlerini unutmam gülüm... Seni bir kere sevdim bin kere öldüm SENİ ALLAH AFFETSİN... Ben benliğime DÖNDÜM!
Yokluğun, ismi bile henüz konmamış bir çocuğun ağlamasıdır şimdi. Yine de o çocuk ödedi ne varsa aşkın vasiyetinde yazanı. Ve ben bir vasiyet gibi saklıyorum ne kaldıysa bana senle yaşanan özlemi...
Bir Pazar sabahı ansızın ve hiçbir şeyin hesabında olmaksızın çıkıp geleceğim geleceğim şehrine gözlerimi bırakacağım gözlerine ve birkaç kurşunu...
Yığılıp kalabilmek için ellerine...
Konu: Geri: Hepsi Senden Kalmaydi Bende Perş. Şub. 05, 2009 12:02 am
Sen baharın yağmurla getirdiği özlemdin içimdeki, sen çiğ tanesi kadar saf ve ne olduğunu asla anlayamadığım yanımdın benim ve denize düşüp de ıslanmaktan korkutan bir savaştın yüreğimde...
Özlemini her gece koynumda hissettiğim ve hiçbir zaman seni sevmekten vazgeçmediğim için özeldin. Sonra gözlerle yüzüme baktığında ya da her kavga edişimizde fırtınalar kopardı yüreğimde, sen hiç bilmezdin. Benim susuşum senin kaçışını desteklerdi belki de. Belki de gerçekten söyleyemediğim sözlerle doldu kalbim ve sen her seferinde gün batışını anımsattın bana, onun kadar güzel onun kadar huzur verici. Aslında hem onun kadar uzaktın bana hem de yakınımda hissettim seni, uzanıp tutacak kadar yakınımda.
Uzaktan sevmeyi hiç sevmiyordum ama uzaktan sevmek zorundayım. Kimse bilmemeliydi seni sevdiğimi , sonra kopup giderdin benden, arkadaş bile kalmazdın bilirdim. Bir sevdiğin vardı konuşurlarken duymuştum. Sonrada sen anlattın bana sevgilini. Hiç görmediğim birinden nefret ettim onu sevdiğin için. Ve sonra dayanamaz oldu gönlüm bu ağırlığa. Seni görmekten acımaya kanamaya başladı. Tükeniş başladı benim için ömrümün baharında. Çok tatlıydın o gülen koskoca gözlerinle rüyalarımda gördüm seni. Kumsalda dolaştığımızı, ay ışığında dans ettiğimizi gördüm ve her gerçeğe dönüşümde hayaller biraz daha uzaklaşmaya başladı benden. Artık biliyordum seni benden ayıracak hiçbir şey kalmamıştı. Yüreğimden seni söküp atacak hiçbir güç bulamadım.
Bir sonbahardı hatırlıyorum. Sararmış yapraklar caddelerde telaşlı insanlarla doluydu ve ben ilk kez hatırlıyordum yaşamanın ne demek olduğunu. Kuşların öttüğünü fark ettim ve denizin mavi olduğunu ve dünyanın senin etrafın altında dönmediğini. Hala seni seviyorum, hala seni görüşümde yüreğim kanatlanıp uçacakmış gibi hissediyorum. Ama artık biliyorum aşk tek kişilikte yaşanabilir ve zaten sen bunu anladığım günden beri daha yakınsın bana. Belki de beklediğim buydu güvenmemdi kendime. Şimdi her şeyi fark ederek yaşıyorum ve her şeyin tadına varıyorum ama hala bir yerim eksik biliyorsun. Ama bende biliyorum ki hiçbir şey eksik kalamaz. Elmanın bile iki ayrısı vardır ve benim eksik tarafım sensin.
Konu: Geri: Hepsi Senden Kalmaydi Bende Paz Mayıs 17, 2009 8:10 pm
Konu: Geri: Hepsi Senden Kalmaydi Bende 
